دلنشين و ملموس...تازه قلمت خشک شده اينه...اگه جوهر بگيره ديگه مي خواد چي بشه...:).....آفرين زيبا نوشتي...
اما من به عطر ِ مداد ِ تراش شده اي...که زير يک پنجره مي وزد....لبخند نميزنم...بيشتر دلم تنگ ميشه...:(