به نام خدای حکیم

قرار بود... یعنی به دلم قول داده بودم که بیایم و بنشینم کنار ضریحتان و زار بزنم...
اما نمی دانم چرا...نمی دانم چه شد... که حالا نشسته ام کنار ضریح دلم و زجر می کشم از این همه بی لیاقتی...
ولی خب من هم...
کنیز زیرکی هستم!!
زیر لب برای گوشهای تیز و چشمهای نافذتان، زمزمه می کنم:
_ دست از طلب ندارم، تا کام من برآید...
یا تن رسد به جانان، یا جان ز تن برآید...برآید...برآید....................

پی نوشت 1:
در حقیقت قرار نبود...چون تقدیر نبود، بلکه فقط تدبیر بود! همان که بزرگان می گویند «اَلعبدُ یُدَبِّرَ وَ اللهُ یُقَدِّرَ»
پی نوشت 2:
رُوِیَ عَن عَلِیِّ ابنِ مُحَمَّدِ الهادی صَلَواتُ اللهُ عَلَیهِمَا قالَ: «الْمَقَادِیرُ تُرِیکَ مَا لَمْ یَخْطُرْ بِبَالِکَ، النَّاسُ فِی الدُّنْیَا بِالْأَمْوَالِ وَ فِی الْآخِرَةِ بِالْأَعْمَالِ» [بحارالانوار جلد75 صفحه 369]
از فرمایشات امام هادی (صلوات الله علیه) است که حضرت فرمودند: آنچه را که تقدیر الهی است و خداوند آن را برای شما انسان‌ها مقدر می‌کند، به شما چیزی را نشان می دهد که به خاطره شما خطور نکرده باشد.
*حدیث را از این وبلاگ مشاهده کرده ام:
http://www.basiratemahdavi.blogfa.com/post-46.aspx

می نشینی مقابلم...

کنار آمده ام با همه ی نداشتن هایت...نداشتن هایم...

وقتی می خندی

قسم به هرچه ریخته ام برابرت،

سکوت میشوم در چشمانت خلاصه وار...

خوب که گوش می دهم، صدای صلوات هایت نمی آید...

یقین میکنم دلت گرفته .

شاید این بار زیرلب زمزمه میکنی:

...و عجل فرجهم ...

بی آنکه دلم برای تو تنگ شود می میرم...

هر روز در این قافیه من درگیرم...

دردی که درون تو دگر خوابیده،

بنگر که چگونه گشته دامنگیرم...

آی... ای دزد نابکار!

شبهای تار بیقراری ام را پس بده...

این آرامش عجیب به کار دل خراب من نمیاید...